Γάζα: Φτάσαμε στο χείριστο

Αυτές τις μέρες πιέζομαι απ΄όλους και όλα να τοποθετηθώ για τα τεκταινόμενα στη Γάζα. Οι λέξεις χάος, κόλαση, τραγωδία, είναι ρηχές για να εκφράσουν την απόλυτη δυστυχία που εξαχρειώνει το ανθρώπινο στοιχείο. Ματώνει η καρδιά, βουρκώνουν τα μάτια να βλέπεις τα νεκρά παιδιά.
Παρόλα αυτά αποφεύγω να υπογράψω κείμενα που, εν ολίγοις, καθορίζουν και χαρακτηρίζουν αυτούς ως καλούς, εκείνους ως κακούς. Και που, κατά τη γνώμη μου, ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Οι απόψεις μου ηττήθησαν, άρα οι κρατούσες ιδέες εδώ και δεκαετίες οδήγησαν στην κόλαση, στην τραγωδία, στο χάος.
Η ασύστολη επανάληψη κλισέ δεν είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως. Η συγκίνηση δεν είναι πάντα ο καλύτερος και και πιο έξυπνος παράγοντας για να λυθεί το Μεσανατολικό. Οι δικές μου παράξενες ιδέες και προσεγγίσεις -όσο περνά ο καιρός συγκρούομαι ακόμη πιο πολύ- είναι οι πιο ρεαλιστικές, μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα. Φτάνει να γίνουν κατανοητές και να νικήσουν τη στατικότητα στα μυαλά των ανθρώπων εκεί και παντού.
Κάνω προσπάθεια εδώ και επτά χρόνια, εκ του συστάδην, εκεί, στο μάτι του κυκλώνα, και στη φωλιά του κούκου, προσπαθώντας να επηρεάσω τα φαντασιακά των δύο λαών, μέσα στην παγκόσμια δυναμική και την κοσμογονία που βιώνουμε και που ο καθημερινός άνθρωπος και οι εκάστοτε εκφραστές του ξεχνούν, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, επομένως έχω μια προσωπική γνώμη και θεωρία, την οποία καταγράφω σε βιβλία, εκπομπές, αλλά και πάλι όχι μόνο δε γίνομαι αντιληπτός, αλλά και , δυστυχώς, σαμποτάρομαι από εχθρούς και φίλους, που ηδονίζονται μέσα στο συγκινησιασμό τους και την επιθετική άγνοιά τους. Αυτή η άγνοια κλωσά το αυγό του φιδιού. Το Μεσανατολικό δεν είναι ένα τοπικό ζήτημα. Είμαστε όλοι αναστατωμένοι κι όμηροι ενός εν δυνάμει γενικευμένου μακελειού με τον τίτλο: Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Μέσα σε μια παγκόσμια οικονομική ύφεση και μια πλανητική διάλυση όποιος σκέφτεται με τον κλισέ τρόπο που ήταν της μόδας πριν 100 ή 50 ή 10 ή 2 χρόνια, είναι οπαδός του Τραγέλαφου αλλά και γιος της καταστροφής.
Αν πω, π.χ., η Γάζα είναι ηρωική πόλη και τη διεκδικώ, θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι. Όταν, όμως, κάποιος πάει στα μουσεία του Ισραήλ, θα δει θησαυρούς από ένα μεγάλο πολιτισμό, αυτό των Φιλισταίων (Παλαιστινίων) για τον οποίο η διαβόητη Χαμάς δε δίνει δυάρα, όπως δε δίνει στο ιστορικό βάθος του τίτλου "Παλαιστίνιος", μιας και είναι το απόλυτο παράγωγο του πιο σεχταριστικού θεοκρατισμού, με την απόλυτη σύγχυση και θράσος και ναρκισσισμό με τον οποίο κραυγάζει: Αλλάχ Αγκματάρ (ο Θεός είναι μεγάλος), κατηγορώντας άπαντες ως άπιστους και ως άξιους αφανισμού, ταυτιζόμενη ωραία - ωραία με τον Τζορτζ Μπους, ο οποίος εξεστόμισε το ανεξίτηλο: "Όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας".
Αυτό είναι το παράξενο. α) Η Χαμάς καταστρατηγεί το πολιτισμικό βάθος του ονόματος και του πολιτισμού των Φιλισταίων, που παρεμπιπτόντως ήταν κρητικό φύλο μιας και ο Γιάσερ Αραφάτ διαβεβαίωσε δημόσια την κρητική καταγωγή των Φιλισταίων-Παλαιστινίων. β) Η Χαμάς υιοθετεί τη σκοτεινή ιδεολογία των εχθρών της(Μπους κ.λπ.) που και η ίδια συγκροτεί ένα μείγμα σταλινισμού και θεοκρατισμού.
Μακάρι να μ' αφήνανε αμφότεροι να παραμείνω στη Γάζα κι αφού καρφώσω το κρατικό λάβαρο σ' ένα ψηλό σημείο, να τους "κατασκευάσω" ένα φαντασιακό της προκοπής. Το ίδιο προσπάθησα και προσπαθώ στο Ισραήλ.
Ο Νίκος Καζαντζάκης γράφει κάπου ότι το αυθεντικό εβραϊκό πνεύμα είναι οικουμενικό αλλ' όποτε οι εβραίοι προσπαθούν να φτιάξουν ένα κράτος αντιφάσκουν με τον εαυτό τους και αποτυχαίνουν. Φανταστείτε ότι στο Ισραήλ υπάρχουν ομάδες νεαρών εβραίων-ναζί, που συλλαμβάνονται κάθε τόσο, αφού παρελαύνουν με σβάστικες και χιτλερικά σήματα. Το Ισραήλ πάσχει από τις αντιθέσεις του και τις αντιφάσεις του. Γιατί του χρειάζεται ένας αλχημικός τρόπος ν' αλλάξει το DNA του φαντασιακού τους, μαζί και των Παλαιστινίων για μια νέα επίγνωση. Κι αυτό μπορώ να το κάνω εγώ, για φι χι ψι λόγους.
Τα τραγούδια που έγραψα με το Γιεχούδα Πόλικερ στο Τελ Αβίβ (φέτος γιορτάζει τα 90 χρόνια από την ίδρυσή του) είναι ένα μικρό δείγμα γραφής. Εδώ καταποντίστηκε. Εκεί, όμως, άνοιξε αρκετά διαφράγματα και δημιούργησε μια μικρή προϋπόθεση για μένα, να εξακολουθώ να δουλεύω βάσει της κοσμοθεωρίας μου ότι Εβραίοι και Παλαιστίνιοι (βλέπε βιβλίο μου: Οι Εβραίοι Είναι Έλληνες-Κρήτες - Καλύτερα Αλαντίν Παρά Μουτζαχεντίν, εκδόσεις Κάκτος) έχουν καταγωγή την Κρήτη, έναν τόπο με διαφορετικό στιλ πολιτισμού στο πάλαι ποτέ.
Η βάσις και η μήτρα όλων των πολιτισμών και μη με κατηγορήσετε για σοβινιστή. Ξέρω τι λέω. Τουναντίον. Το μοντέλο της Κνωσού ήταν οικουμενικό, λόγω της εξωστρέφειάς του, που οφείλονταν στη θαλασσοπόρα υφή του μοντέλου αυτού.
Είμαι υπέρ της Ευρώπης, όχι με τη συλλογική έννοια του όρου. Είμαι επαγγελματίας πολεμιστής, ενάντια στον πόλεμο. Ο κοσμάκης πιστεύει ότι ο πόλεμος είναι αναγκαίο κακό. Αυτοί είναι το κακό. Μ΄αυτά και μ΄αυτά πάμε σε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο και δε μας συμφέρει. Αυτό που γίνεται στη Γάζα είναι μια μικρογραφία αυτού που θα συμβεί σε πλανητική κλίμακα.
Εύχομαι το παρόν κειμενάκι να γίνει έναυσμα για νέες, φρέσκες, πιο αυθεντικές σκέψεις για τα τρέχοντα.
Εγώ φεύγω για μια βδομάδα στο Ισραήλ, να δω Εβραίους και Παλαιστίνιους φίλους μου. Θα σας ενημερώσω και αντάμα θα κάνομε προσπάθεια προς το βάθος και το ύψος των περιστάσεων, αφού καταχτήσομε το πλάτος τους. Καλή χρονιά.

ΥΓ. Ακούτε και καμιά φορά την ραδιοφωνικη εκπομπή μου "It's All Greek To Me", στον 105,8 (Θεσσαλονίκη στους 88), Κυριακή, στις 4 το απόγευμα, μετά τις ειδήσεις.