Αθώοι και ένοχοι

Πρόσφατα χτύπησαν στην Τουρκία με βόμβες σε πολλά τουριστικά μέρη, Κούρδοι αυτονομιστές. Σκοτώθηκαν 3 τουρίστες και τραυματίστηκαν περίπου 100.
Το ανακοινωθέν των βομβιστών έλεγε ότι χτύπησαν και θα χτυπήσουν τον Τουρκικό τουρισμό μέχρις εσχάτων. Ουσιαστικά χτύπησαν αθώους τουρίστες. Έτσι γενικεύεται μια τυφλή βία εναντίων αθώων, άν λάβομε υπ΄όψιν και τις απόπειρες στα τραίνα της Γερμανίας και στα αεροδρόμια της Αγγλίας. Παντού η βία, απ΄όπου κι αν προέρχεται, επικυριαρχεί. Η αμηχανία της ανθρωπότητας εξαπλούται και βαθαίνει.
Ο Μπιν Λάντεν εξακολουθεί να διασπείρει ότι κανείς δεν είναι αθώος. Αθώος η ένοχος ώς προς τι?
Βεβαίως τα όσα συμβαίνουν γίνονται τη δυναμική ανοχή των αθώων. Η καθημερινή αδιαφορία που μπορεί και να ωφείλεται στην αμηχανία του καθενός να υπερασπίσει τον εαυτό του σίγουρα συμβάλει στο αποτέλεσμα. Πράξεις και απραξίες όλων μας και του καθενός, έτσι κι αλλιώς, συμβάλλουν. Οι βόμβες είναι η σούμα. Το ηθικό δίδαγμα. Η εκτέλεσις. Βλέπουμε δε, ότι όλοι αμύνονται. Τα υπουργεία των στρατιωτικών είναι Αμύνης. Ακόμη και η Αλ Κάιντα που λαχταρά μια νέα Ανταλουσία, αμύνεται. Διότι η καλύτερη άμυνα είναι επίθεση κι ας λέει ο Ρεχάγκελ ότι η καλλίτερη επίθεση είναι η άμυνα.
Υπάρχουν αθώοι;
Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται σφόδρα για την κατάσταση. Που διαδηλώνουν, που αντιτίθενται, που αντιπροτείνουν. Μειοψηφίες. Υπάρχουν και οι απολιτίκ μάζες. Ο καθείς να κοιτάζει τη δουλειά του και να κάθεται στ΄αυγά του, είναι το δόγμα που επικυριαρχεί. Και ίσως αυτό να κυοφορεί το αυγό του φιδιού.
Αν και τα φίδια είναι πράγματι αθώα.
Στη διαλεκτική της ιστορίας υπάρχουν νόμοι, υπάρχουν και μπερδέματα, ιδίως στις μεγάλες μετατροπές, όπως καλή ώρα.
Όμως έστω και οι σχετικά αθώοι, οι έμμεσα συμβάλοντες στα τεκταινόμενα πώς να αμυνθούν απέναντι στη βία των δογμάτων του καθενός που αφήνει μια μουστάκα και προστάζει: μην πας στην Τουρκία, μην πας στην Παλαιστίνη, μην πας εδώ μην πας εκεί την έχεις βαμμένη!
Εδώ αναμένονται οι αμυνολόγοι να μας εξηγήσουν τους λόγους και τις λύσεις.
Να πούμε: " Ο σώζων εαυτόν σωθήτω" μάλλον αφορά την πνευματική πορεία και το έπος του ενός. Να παραχθεί ένας οικουμενικός ιστός από "εκπαιδευμένα" άτομα που θα προετοιμάσουν το πρόγραμμα για μια μελλούμενη κοινωνία πιο ισορροπημένη. Το βρίσκω πιο θεμιτό και ίσως πιο ρεαλιστικό. Σε ποιές βάσεις; Σε ποιές αρχές;
Η συζήτηση για τις εν λόγω απαντήσεις έχει ξεκινήσει προ πολλού. Απλώς δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια του χρόνου. Αν και ή ύπαρξη ξέρει, όπως λέει και ο OSHO , πρέπει κι εμείς να το μάθουμε.
Ας μην περιμένουμε πρώτα να την πάθουμε.
Αυτά πρός το παρόν.

ΥΓ. Νομίζω ότι είναι δέον και πρέπον ο κάθε που συνέβαλε στη δολοφονία αθώων, είτε ηθικά είτε εκτελεστικά, θα πρέπει να δικάζεται όχι ώς πολέμιος των Αμερικανικών και των δυτικών συμφερόντων κλπ κλπ, αλλά ως στιγνός δολοφόνος, που εν συνειδήσει κατά συρροή δολοφόνησε αθώους, έστω και τους σχετικά αθώους, και να απολαμβάνει την πλήρη περιφρόνηση του κοινού έστω κι αν αυτό μετατρέπεται ενίοτε σε κενό.