Περί λύσεως

Γειά σας. Εν πρώτοις θα μιλήσω για τη Μέση Ανατολή. Πιστεύω ότι για πρώτη φορά η ανθρωπότητα βρίσκεται στο σημείο μηδέν. Αυτό φαίνεται και από την αμηχανία όλων των πολιτικών δυνάμεων.
Είναι ένας φαύλος κύκλος που διαιωνίζεται και από τις μεγάλες δυνάμεις, αλλά και από την απραξία του λεγόμενου καθημερινού ανθρώπου.
Δεν μπορώ να πω τη λύση που θα αφορά το μέλλον του πλανήτη, αλλά μπορώ να περιγράψω αρκετά στοιχεία μιας μίνι φόρμουλας που διαμόρφωσα ιδίοις όμμασι στη Μέση Ανατολή και που, κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε να μπλοκάρει, προληπτικά, αυτή τη μεγάλη καταστροφή η οποία λαμβάνει χώρα και, ίσως, επεκτείνεται.
Βρισκόμαστε σε ένα σημείο της ανθρώπινης ιστορίας όπου ο πλανήτης χρειάζεται μία μανιφεστοποίηση της πλήρους οντότήτάς του. Αυτός που δεν λαμβάνει υπόψη του το συμφέρον του πλανήτη, είναι παγιδευμένος εξ αντικειμένου και a priori. Όμως, τη λέξη ειρήνη, πρέπει να την ξεψαχνίζουμε καθημερινά, προσπαθώντας να βρούμε το συνολικό παζλ, διότι πιστεύω ότι η ειρήνη δεν είναι το αντίθετο του πολέμου, ούτε, βεβαίως, το ενδιάμεσο δύο πολέμων, αλλά είναι η πεμπτουσία της ζωής, η βαθύτερη αξία και το νόημα της ύπαρξης και, βέβαια, αυτοί που δεν το λαμβάνουν αυτο υπόψη έχουν πέσει σε μια πλήρη αμηχανία, διότι το μυαλό αντικαθρεπτίζει ένα λαβύρινθο που οφείλουμε να ξαναβρούμε το μίτο και την έξοδο.
Αυτά προς το παρόν. Με εκτίμηση,

Μανώλης Ρασούλης
στιχουργός- συγγραφέας
και trouth seeker