Πρόσφατα χτύπησαν στην Τουρκία με βόμβες σε πολλά τουριστικά μέρη, Κούρδοι αυτονομιστές. Σκοτώθηκαν 3 τουρίστες και τραυματίστηκαν περίπου 100.
Το ανακοινωθέν των βομβιστών έλεγε ότι χτύπησαν και θα χτυπήσουν τον Τουρκικό τουρισμό μέχρις εσχάτων. Ουσιαστικά χτύπησαν αθώους τουρίστες. Έτσι γενικεύεται μια τυφλή βία εναντίων αθώων, άν λάβομε υπ΄όψιν και τις απόπειρες στα τραίνα της Γερμανίας και στα αεροδρόμια της Αγγλίας. Παντού η βία, απ΄όπου κι αν προέρχεται, επικυριαρχεί. Η αμηχανία της ανθρωπότητας εξαπλούται και βαθαίνει.
Ο Μπιν Λάντεν εξακολουθεί να διασπείρει ότι κανείς δεν είναι αθώος. Αθώος η ένοχος ώς προς τι?
Βεβαίως τα όσα συμβαίνουν γίνονται τη δυναμική ανοχή των αθώων. Η καθημερινή αδιαφορία που μπορεί και να ωφείλεται στην αμηχανία του καθενός να υπερασπίσει τον εαυτό του σίγουρα συμβάλει στο αποτέλεσμα. Πράξεις και απραξίες όλων μας και του καθενός, έτσι κι αλλιώς, συμβάλλουν. Οι βόμβες είναι η σούμα. Το ηθικό δίδαγμα. Η εκτέλεσις. Βλέπουμε δε, ότι όλοι αμύνονται. Τα υπουργεία των στρατιωτικών είναι Αμύνης. Ακόμη και η Αλ Κάιντα που λαχταρά μια νέα Ανταλουσία, αμύνεται. Διότι η καλύτερη άμυνα είναι επίθεση κι ας λέει ο Ρεχάγκελ ότι η καλλίτερη επίθεση είναι η άμυνα.
Υπάρχουν αθώοι;
Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται σφόδρα για την κατάσταση. Που διαδηλώνουν, που αντιτίθενται, που αντιπροτείνουν. Μειοψηφίες. Υπάρχουν και οι απολιτίκ μάζες. Ο καθείς να κοιτάζει τη δουλειά του και να κάθεται στ΄αυγά του, είναι το δόγμα που επικυριαρχεί. Και ίσως αυτό να κυοφορεί το αυγό του φιδιού.
Αν και τα φίδια είναι πράγματι αθώα.
Στη διαλεκτική της ιστορίας υπάρχουν νόμοι, υπάρχουν και μπερδέματα, ιδίως στις μεγάλες μετατροπές, όπως καλή ώρα.
Όμως έστω και οι σχετικά αθώοι, οι έμμεσα συμβάλοντες στα τεκταινόμενα πώς να αμυνθούν απέναντι στη βία των δογμάτων του καθενός που αφήνει μια μουστάκα και προστάζει: μην πας στην Τουρκία, μην πας στην Παλαιστίνη, μην πας εδώ μην πας εκεί την έχεις βαμμένη!
Εδώ αναμένονται οι αμυνολόγοι να μας εξηγήσουν τους λόγους και τις λύσεις.
Να πούμε: " Ο σώζων εαυτόν σωθήτω" μάλλον αφορά την πνευματική πορεία και το έπος του ενός. Να παραχθεί ένας οικουμενικός ιστός από "εκπαιδευμένα" άτομα που θα προετοιμάσουν το πρόγραμμα για μια μελλούμενη κοινωνία πιο ισορροπημένη. Το βρίσκω πιο θεμιτό και ίσως πιο ρεαλιστικό. Σε ποιές βάσεις; Σε ποιές αρχές;
Η συζήτηση για τις εν λόγω απαντήσεις έχει ξεκινήσει προ πολλού. Απλώς δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια του χρόνου. Αν και ή ύπαρξη ξέρει, όπως λέει και ο OSHO , πρέπει κι εμείς να το μάθουμε.
Ας μην περιμένουμε πρώτα να την πάθουμε.
Αυτά πρός το παρόν.
ΥΓ. Νομίζω ότι είναι δέον και πρέπον ο κάθε που συνέβαλε στη δολοφονία αθώων, είτε ηθικά είτε εκτελεστικά, θα πρέπει να δικάζεται όχι ώς πολέμιος των Αμερικανικών και των δυτικών συμφερόντων κλπ κλπ, αλλά ως στιγνός δολοφόνος, που εν συνειδήσει κατά συρροή δολοφόνησε αθώους, έστω και τους σχετικά αθώους, και να απολαμβάνει την πλήρη περιφρόνηση του κοινού έστω κι αν αυτό μετατρέπεται ενίοτε σε κενό.
Πέμπτη, Αυγούστου 31, 2006
Πέμπτη, Αυγούστου 17, 2006
Απαντησίας
Εrgo te lina μου, δεν με απειλούν οι Άραβες γιατί δεν έγινε καμμιά μεταστροφή. Απλώς βάθυνα στα πράγματα κι έφτασα απόσταση αναπνοής από τα θαύματα. Πασιέντσα. Υπομονή .
Οχι δεν είναι της Σεμίνας ο Πόλικερ. Χτυπείστε στο Ιντερνετ Poliker Yahouda και κάτι θα βγεί. Αν ακούγατε τις εκπομπές μου στον 105, 8 ΝΕΤ κάθε Παρασκευή πρωί στις 11 θα΄χατε καλλιτερη εικόνα (και ήχο).
Αγαπητέ anonymous, μοιάζω περισσότερο με τον Μπαρμπα Μπέν παρά με το Λιακόπουλο. Και να πώ ακόμη κάτι : μικρό στο σχολείο με λέγανε οδοντογλυφίδα τωρα παντου με παρομοιάζουν με τον Άγιο Βασίλη. Κάθε πράγμα κάποια στιγμή περνάει στο αντίθετό του.
Μαύρε γάτε μου, σοφά μιλάς. Γενικά αυτό που λες ισχύει. Όσο όμως εγώ θα κάνω την τοποθέτηση μου πιο συγκεκριμένη η ισχύς του κανόνα Οιστοχόε μου α) το άσμα είναι: " Η Γάζα είναι Ελληνική", β) Στις 23 του μήνα θα παίξω στο Γάζι του Ηρακλείου. στο Ισραήλ τη Γάζα τη λένε και Γάζι. Δες τη καραμπόλα. Θα παίξω και στα Μάλια καλώς η κακώς.
Εχω κάνει προτάσεις για μια Εθνική πολιτισμική Ανασυγκρότηση Κρήτης. Εκώφευσαν. Τώρα τους κουφαίνουν οι Αγγλοι. Ας πρόσεχαν Προσεχώς θα σου πω κι άλλα.
Εγώ αιτούμαι 7 ευκαιριών από τους μπλόγκερς. Ένας από τους εφιάλτες μου από μικρός ήταν ότι θα ξαναγύριζαν τα στούκας. Βοηθάτε να επανέλθουν τα στούκας αλλά μόνο σαν τσιγάρα.
Πρός aktaion επιστολή: Εχεις απολύτος δίκιο κι εγώ συχνακις λέω το υπό του Σωκράτη ειπωθέν: " εν οίδα ότι ουδέν οίδα". Και κάποιες φορές αυτό το υπό Σεξπίρου: " Να ζεί κανείς ή να μη ζεί"
To be or not to be?
Let it be, let it be.
Θα επανέλθω δρυμίτερος. Διευκρινέστερος. ( Αν δεν διασκεδάσουμε μ΄΄ολα αυτά θα καταντήσουμε αληθοφανείς)
Οχι δεν είναι της Σεμίνας ο Πόλικερ. Χτυπείστε στο Ιντερνετ Poliker Yahouda και κάτι θα βγεί. Αν ακούγατε τις εκπομπές μου στον 105, 8 ΝΕΤ κάθε Παρασκευή πρωί στις 11 θα΄χατε καλλιτερη εικόνα (και ήχο).
Αγαπητέ anonymous, μοιάζω περισσότερο με τον Μπαρμπα Μπέν παρά με το Λιακόπουλο. Και να πώ ακόμη κάτι : μικρό στο σχολείο με λέγανε οδοντογλυφίδα τωρα παντου με παρομοιάζουν με τον Άγιο Βασίλη. Κάθε πράγμα κάποια στιγμή περνάει στο αντίθετό του.
Μαύρε γάτε μου, σοφά μιλάς. Γενικά αυτό που λες ισχύει. Όσο όμως εγώ θα κάνω την τοποθέτηση μου πιο συγκεκριμένη η ισχύς του κανόνα Οιστοχόε μου α) το άσμα είναι: " Η Γάζα είναι Ελληνική", β) Στις 23 του μήνα θα παίξω στο Γάζι του Ηρακλείου. στο Ισραήλ τη Γάζα τη λένε και Γάζι. Δες τη καραμπόλα. Θα παίξω και στα Μάλια καλώς η κακώς.
Εχω κάνει προτάσεις για μια Εθνική πολιτισμική Ανασυγκρότηση Κρήτης. Εκώφευσαν. Τώρα τους κουφαίνουν οι Αγγλοι. Ας πρόσεχαν Προσεχώς θα σου πω κι άλλα.
Εγώ αιτούμαι 7 ευκαιριών από τους μπλόγκερς. Ένας από τους εφιάλτες μου από μικρός ήταν ότι θα ξαναγύριζαν τα στούκας. Βοηθάτε να επανέλθουν τα στούκας αλλά μόνο σαν τσιγάρα.
Πρός aktaion επιστολή: Εχεις απολύτος δίκιο κι εγώ συχνακις λέω το υπό του Σωκράτη ειπωθέν: " εν οίδα ότι ουδέν οίδα". Και κάποιες φορές αυτό το υπό Σεξπίρου: " Να ζεί κανείς ή να μη ζεί"
To be or not to be?
Let it be, let it be.
Θα επανέλθω δρυμίτερος. Διευκρινέστερος. ( Αν δεν διασκεδάσουμε μ΄΄ολα αυτά θα καταντήσουμε αληθοφανείς)
Τετάρτη, Αυγούστου 16, 2006
Προς τους εντιμότατους blogφίλους μου
" Ακουσον μεν πάταξον δε" λέγαν η λένε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη για να βαθύνοθμε την επικοινωνία μας. Ευχαριστώ για τα ποικίλα σχόλια. Είναι σε υψηλό επίπεδο. θα βαθύνουμε τον ημών διάλογο και θα εξηγήσω γιατί συνέκρινα τον εαυτό μου με τον Νασράλα. Οι 4 δίσκοι μου και οι συναυλίες μαζί με τον Πόλικερ είναι ιδεολογικοπολιτική μου παρέμβαση στο γίγνεσθαι της Μέσης Ανατολής. Βαυκαλίζομαι οτι έχω τη φόρμουλα. Τη δοκιμάζω και βλέπω με χαρά και έκπληξη ότι δουλεύει. Στο μυαλό μου όμως έχω λύσει το μεσανατολικό, εμπρός λοιπόν στην πραγμάτωση της λύσης. Έχω φίλους Αραβες όμως δεν έτυχε να βρώ κάποιον Παλαιστίνιο να΄χει καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη και να΄χει Ελληνική υπηκοότητα και να συνεργαστώ. Άλλωστε οι Άρααβες έχουν μια πλήρη και κλειστή κουλτούρα που χρειάζεται μαεστρία για να συνεργαστείς και να βγάλεις δημιουργικά κάτι το ελληνοαραβικό. Έγραψα ένα τραγούδι ¨Η Γάζα είναι Ελληνική¨, που δεν ξέρω άν θα μπει στο πρώτο cd αν και το τραγούδησα. Εγώ θέλω. Έχω το σκοπό μου. Όμως είναι και η εταιρία δίσκων εκεί που θα έχει ένα λόγο κι αυτή στο σύνολο του δίσκου. Υπάρχει ένα Matrix σ΄όλα αυτά και θα ήθελα λίγο την υπομονη σας και πιστεύω ότι θα εκπλαγείτε ευχάριστα.
Θα΄θελα πέρα από τον γόνιμο διάλογο αν μπορεί ο καθένας από σας να μπεί στα blogs των Αραβοπαλαιστινιοϊσραιλινών ιδίως των Παλαιστίνιων ρωτώντας κατ΄αρχας: γιατί αφού οι Παλαιστίνιοι είναι οι Φιλισταίοι δεν μαθαίνουν στα σχολεία την πριν του Κορανίου ιστορία του Έθνους τους? Ενας λαός δεν ξέρει την ιστορία του και είναι σκοτεινό και το μέλλον του. Το ότι οι Παλαιστίνιοι κατάγονται από την Κρήτη- ιστορικά και όχι βιοματικά είναι αποδεδειγμένο. Το΄χει πει δημόσια και ο Αραφάτ.
Το σατανικό μου σχέδιο ήταν να προλάβω, να ενισχύσω ή να δημιουργήσω εκείνο το αντανακλαστικό στην εθνική τους συνειδηση ώστε να μην υποταχθούνε ολοκληρωτικά στον παναραβικό φονταμενταλισμό όπως τώρα. Εγώ θα συνεχίσω ιδίως από τον Σεπτ΄ςμβριο που θα βγεί το πρώτο cd και ο Θεός βοηθός. Αλλάχ Αγκμπάρ ( αυτό το λέω εγώ με κατανόηση. Ας το φωνάζουν και οι Άραβες. Όμως από τη στιγμή που θα θελήσουν να μου το επιβάλουν επειδή θα με απαγάγουν, θα μου πάρουν την κεφάλα και θα τη δείχνουν στο Αλ Τζατζίρα, θα φτύσουν την ψυχή τους στη λάσπη).
Να σας πώ τελειώνοντας ότι την τρίτη μέρα του πολέμου μιλήσαμε με τον αστρολόγο και φίλο Κώστα Λεφάκη, ο οποίος μας διαβεβαίωσε οτι: " ο πόλεμος θα τελειώσει 14 Αυγούστου, ότι δεν θα πέσουν βόμβες στο Τέλ-Αβίβ και ότι θα ξαναρχίσει τον Οκτώβρη με εισβολή των Αμερικάνων στο Ιράν.
Πριν από καιρό "χτύπησα" το όνομα Ρασούλη στο Ιντερνετ και βγήκαν εκατοντάδες σ΄΄ολο το φάσμα του Αραβικού κόσμου. Κι ένας ζωγράφος Ιρανός στη Νέα Υόρκη. Τους πρότεινα - χαριτολογώντας - να κάνομε ένα διεθνές συνέδριο πάντων των Ρασούληδων ανά τον κόσμο, ίδωμεν.
Υπενθυμίζω: Το όνομα Ρασούλη μας έμεινε από τους Αραβες που είχαν κατακτήσει και την Κρήτη πριν από 1000 χρόνια, αφού μιλάμε για πατρίδες με τόση συγκίνηση.
Για τον πλανήτη ρε γαμώτο!
Οι συναυλίες συνεχίζονται
Θα΄θελα πέρα από τον γόνιμο διάλογο αν μπορεί ο καθένας από σας να μπεί στα blogs των Αραβοπαλαιστινιοϊσραιλινών ιδίως των Παλαιστίνιων ρωτώντας κατ΄αρχας: γιατί αφού οι Παλαιστίνιοι είναι οι Φιλισταίοι δεν μαθαίνουν στα σχολεία την πριν του Κορανίου ιστορία του Έθνους τους? Ενας λαός δεν ξέρει την ιστορία του και είναι σκοτεινό και το μέλλον του. Το ότι οι Παλαιστίνιοι κατάγονται από την Κρήτη- ιστορικά και όχι βιοματικά είναι αποδεδειγμένο. Το΄χει πει δημόσια και ο Αραφάτ.
Το σατανικό μου σχέδιο ήταν να προλάβω, να ενισχύσω ή να δημιουργήσω εκείνο το αντανακλαστικό στην εθνική τους συνειδηση ώστε να μην υποταχθούνε ολοκληρωτικά στον παναραβικό φονταμενταλισμό όπως τώρα. Εγώ θα συνεχίσω ιδίως από τον Σεπτ΄ςμβριο που θα βγεί το πρώτο cd και ο Θεός βοηθός. Αλλάχ Αγκμπάρ ( αυτό το λέω εγώ με κατανόηση. Ας το φωνάζουν και οι Άραβες. Όμως από τη στιγμή που θα θελήσουν να μου το επιβάλουν επειδή θα με απαγάγουν, θα μου πάρουν την κεφάλα και θα τη δείχνουν στο Αλ Τζατζίρα, θα φτύσουν την ψυχή τους στη λάσπη).
Να σας πώ τελειώνοντας ότι την τρίτη μέρα του πολέμου μιλήσαμε με τον αστρολόγο και φίλο Κώστα Λεφάκη, ο οποίος μας διαβεβαίωσε οτι: " ο πόλεμος θα τελειώσει 14 Αυγούστου, ότι δεν θα πέσουν βόμβες στο Τέλ-Αβίβ και ότι θα ξαναρχίσει τον Οκτώβρη με εισβολή των Αμερικάνων στο Ιράν.
Πριν από καιρό "χτύπησα" το όνομα Ρασούλη στο Ιντερνετ και βγήκαν εκατοντάδες σ΄΄ολο το φάσμα του Αραβικού κόσμου. Κι ένας ζωγράφος Ιρανός στη Νέα Υόρκη. Τους πρότεινα - χαριτολογώντας - να κάνομε ένα διεθνές συνέδριο πάντων των Ρασούληδων ανά τον κόσμο, ίδωμεν.
Υπενθυμίζω: Το όνομα Ρασούλη μας έμεινε από τους Αραβες που είχαν κατακτήσει και την Κρήτη πριν από 1000 χρόνια, αφού μιλάμε για πατρίδες με τόση συγκίνηση.
Για τον πλανήτη ρε γαμώτο!
Οι συναυλίες συνεχίζονται
Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006
Απαντήσεις που χρωστάω
Σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε. Πρώτ' απ όλα να πω ότι δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον κόσμο χωρίς τους Άραβες. Αυθόρμητα τους αγαπώ. Ιδίως τους Παλαιστίνιους. Μου θυμίζουν τους Κρητικούς πριν 50 χρόνια.
*Στις μέρες μας βιώνουμε το απόλυτο φρακάρισμα της ανθρωπότητας. Ο πλανήτης είναι κορεσμένος. Χρειάζεται μια "απόλυτη" ιδέα για να δώσει όραμα οικουμεικό.
*Εγώ έχω μια φόρμουλα που τη σφυριλάτησα εδώ και χρόνια και τη δοκιμάζω στη φωτιά της πραγματικότητας. Βλέπω ότι αντέχει και μου δίνει στοιχεία για την τελική λύση. Είναι και προσωποκεντρική κι εκεί μπορεί να παρεξηγηθώ. Κάτι με καθοδηγεί με αξιοθαύμαστο τρόπο. Θα μιλήσω γι αυτά και προσεχώς.
*Τρέχω -με τρέχουνε- πανταχόθεν για συανυλίες κι έτσι δε θα μπορώ, εντός του Αυγούστου, ν' απαντώ προσωπικά.
*Από τότε που συναντήθηκα με το Γεχούδα Πόλικαρ (Λεωνίδα Πολικάρη) παρήχθησαν 60 καλά τραγούδια. Είμαστε στο προτσές τριών (3) cd. Στο πρώτο -16 τραγούδια- τραγουδώ εγώ κι ο Λεωνίδας είναι ενθουσιασμένος. Με τσάκισε, όμως, όταν ηχογραφούσαμε μέχρι να μου αποσπάσει τις καλύτερες ερμηνείες. Εϊναι τελειομανής κι ο καλύτερος τραγουδοποιός του Ισραήλ. Είναι και Έλλην πολίτης, καθώς κατέχει ελληνικό διαβατήριο. Γι αυτό θεωρώ απαράδεχτη την κοινή συμπεριφορά των Χετζπολάριων και Χαματζήδων της "Ελευθεροτυπίας" και ειδικά του Σεραφείμ Φυντανίδη, που απ τη βεράντα της βίλλας του στην Τήνο εκτοξεύουν εναντίον μου και των συνεργατών μου ρουκέτες από λάσπη και ανάξια δημοσιογραφία.
*Στο δεύτερο cd -στα ελληνικά, επίσης- θα τραγουδά ο Λεωνίδας Πολικάρης (Γεχούδα Πόλικερ) κι αυτό είναι ένα πολιτιστικό γεγονός που η "Ελευθεροτυπία" θα το προσπεράσει σκοπίμως κι ο κόσμος πρέπει να βγάλει ένα συμπέρασμα. Να ένα βήμα συμμετοχής στο γίγνεσθαι για την αποφυγή του Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου. Δεν κατηγόρησα την "Ελευθεροτυπία" για αντισημιτισμό -ποτέ δεν κατάλαβα τον όρο- αλλά για κακή έως κάκιστη δημοσιογραφία, εμπάθεια και καταστροφική συμπεριφορά.
*Παράδοξο ως ακατανόητο το 95% των Ελλήνων να είναι ενάντια στο Ισραήλ, σ ένα λαό που είναι ελληνομάνιακ και λατρεύουν τα τραγούδια μας (παράδοξο έως κατανοητό).
Τώρα οπυ θα κυκλοφορήσουν και τα ημέτερα θα γίνει ένα μπαμ χωρίς προηγούμενο. Μη σας φανεί παράξενο αν γίνω πιο δημοφιλής και απ τον Νασράλα. Άλλωστε το όνομά μου -Ρασούλης- σημαίνει προφήτης. Αυτό έμεινε όπως και τ όνομα του χωριού της μητέρας μου: Σίβα(Σίουα) από τότε που οι άραβες είχαν καταχτήσει την Κρήτη. Και βέβαια στο μυαλουδάκι τους παίζει μία απ τα ίδια, ως την Ανδαλουσία. Μόνο που τώρα είμαστε κι εμείς εδώ, που κάτι ξέρουμε από διαλεχτική και Άλγεβρα.
Αυτά προς το παρόν. Χαιρετώ.
Μανώλης Ρασούλης
στιχουργός-συγγραφέας
και truth seeker
Πέμπτη, Αυγούστου 03, 2006
Κείμενο για Blog Νίκου Δήμου
Εν πρώτοις να δώσω τα σέβη μου στον αγαπητό κ. Νίκο Δήμου. Να προσθέσω ότι συμφωνώ με την τοποθέτησή του για τη Μέση Ανατολή. Και επαυξάνω.
Ήρθα πριν από λίγες μέρες από το Τελ Αβίβ, όπου βρισκόμουν επί ένα μήνα –ήμουν εκεί όταν η Χαμάς εισέβαλε απαγάγοντας έναν ισραηλινό στρατιώτη και σκοτώνοντας δύο- δουλεύοντας με τον φίλο μου και συνεργάτη και σπουδαίο τραγουδοποιό του Ισραήλ Γεχούδα Πόλικερ(το ελληνικό του: Λεωνίδας Πολικάρης) για δύο cd, συμμετέχοντας και σε δύο συναυλιές του.
Για μένα ήταν και είναι η απόλυτη εμπειρία –οφείλω να ξαναπάω εντός του Αυγούστου, για το τελικό ρεμίξιν των τραγουδιών τα οποιά γράφτηκαν -60 τον αριθμό- εκεί, μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, με πνεύμα ενωτικό και ανθρωποκεντρικό. Τέσσερα χρόνια πηγαινοερχόμενος στη Μέση Ανατολή ιδίοις όμμασι και εξόδοις, πήγα σχεδόν στον πυρήνα του κοινωνικοϊστορικού γίγνεσθαι της περιοχής, κατανοώντας ότι δεν είναι πια ένα τοπικό ζήτημα, αλλά παγκόσμιο.
Στο βιβλίο μου «Οι Εβραίοι είναι Έλληνες-Κρήτες- Καλύτερα Αλαντίν παρά Μουτζαχεντίν» (εκδόσεις Κάκτος) σ ένα είδος παραληρήματος, πυρακτωμένης διαίσθησης και μέσα βαθιά στο Matrix, στο timing και στη μαθηματική ακρίβεια που χαρακτηρίζει την αλληλουχιά εσωτερικού και εξώτερου γίγνεσθαι, καταγράφω στο οδοιπορικό και το ημερολόγιό μου, ότι ζούμε μέρες αποκάλυψης. Κάτι που στην παραδοσιακή κεντροαριστερά δεν αντιλαμβάνονται. Και γι αυτό τα πορίσματά τους είναι σχηματικά, σεχταριστικά και ενίοτε καταστροφικά.
Είναι, όμως και ζήτημα κοινής λογικής να αντιληφθεί ότι βιώνουμε τον απόλυτο φαύλο κύκλο, όπου δεν ισχύουν πλέον τα μέχρι τούδε γνωστά κλισέ και δόγματα.
Αυτό έχω συνέχεια υπόψη μου εδώ και χρόνια, καθώς με τη μικρή μου πολιτική πείρα, καταλήγοντας στο ότι για να ενώσεις τους δύο λαούς πρέπει να επιτευχθεί μια πρωτοφανής υπέρβαση, ιδεολογικού και πρακτικού περιεχομένου κι αυτό προϋποθέτει αναπόφευκτα κάποιες δονήσεις και σοκ στο μέχρι τούδε φαντασιακό εβραίων, ισλαμιστών, χριστιανών κ.λπ.
Αληχμικά ως προς αυτό δουλεύω ακατάπαυστα ανάμεσα στους ανθρώπους εκεί και ήδη φαίνεται ότι κάτι έχει αρχίσει να γονιμοποιείται, σε μικρή κλίμακα βεβαίως. Είχα βέβαια σα στόχο να μπλοκάρω το μακελειό που λαμβάνει χώρα τώρα.
Βρισκόμαστε στον προθάλαμο ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου, όμως δεν είμαστε στο ξέσπασμά του. Νοιώθω πως ακόμα υπάρχει χωροχρόνος για να παρέμβω μαζικά και να δημιουργήσω την επιθυμητή δημιουργική σύγχυση σαν πρόπλασμα της υπέρβασης.
Αν υπάρξει κάποιο σχόλιο πάνω στο κείμενό μου θ΄απαντήσω λεπτομερέστερα.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Μανώλης Ρασούλης
στιχουργός – συγγραφέας
και truth seeker
Ήρθα πριν από λίγες μέρες από το Τελ Αβίβ, όπου βρισκόμουν επί ένα μήνα –ήμουν εκεί όταν η Χαμάς εισέβαλε απαγάγοντας έναν ισραηλινό στρατιώτη και σκοτώνοντας δύο- δουλεύοντας με τον φίλο μου και συνεργάτη και σπουδαίο τραγουδοποιό του Ισραήλ Γεχούδα Πόλικερ(το ελληνικό του: Λεωνίδας Πολικάρης) για δύο cd, συμμετέχοντας και σε δύο συναυλιές του.
Για μένα ήταν και είναι η απόλυτη εμπειρία –οφείλω να ξαναπάω εντός του Αυγούστου, για το τελικό ρεμίξιν των τραγουδιών τα οποιά γράφτηκαν -60 τον αριθμό- εκεί, μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, με πνεύμα ενωτικό και ανθρωποκεντρικό. Τέσσερα χρόνια πηγαινοερχόμενος στη Μέση Ανατολή ιδίοις όμμασι και εξόδοις, πήγα σχεδόν στον πυρήνα του κοινωνικοϊστορικού γίγνεσθαι της περιοχής, κατανοώντας ότι δεν είναι πια ένα τοπικό ζήτημα, αλλά παγκόσμιο.
Στο βιβλίο μου «Οι Εβραίοι είναι Έλληνες-Κρήτες- Καλύτερα Αλαντίν παρά Μουτζαχεντίν» (εκδόσεις Κάκτος) σ ένα είδος παραληρήματος, πυρακτωμένης διαίσθησης και μέσα βαθιά στο Matrix, στο timing και στη μαθηματική ακρίβεια που χαρακτηρίζει την αλληλουχιά εσωτερικού και εξώτερου γίγνεσθαι, καταγράφω στο οδοιπορικό και το ημερολόγιό μου, ότι ζούμε μέρες αποκάλυψης. Κάτι που στην παραδοσιακή κεντροαριστερά δεν αντιλαμβάνονται. Και γι αυτό τα πορίσματά τους είναι σχηματικά, σεχταριστικά και ενίοτε καταστροφικά.
Είναι, όμως και ζήτημα κοινής λογικής να αντιληφθεί ότι βιώνουμε τον απόλυτο φαύλο κύκλο, όπου δεν ισχύουν πλέον τα μέχρι τούδε γνωστά κλισέ και δόγματα.
Αυτό έχω συνέχεια υπόψη μου εδώ και χρόνια, καθώς με τη μικρή μου πολιτική πείρα, καταλήγοντας στο ότι για να ενώσεις τους δύο λαούς πρέπει να επιτευχθεί μια πρωτοφανής υπέρβαση, ιδεολογικού και πρακτικού περιεχομένου κι αυτό προϋποθέτει αναπόφευκτα κάποιες δονήσεις και σοκ στο μέχρι τούδε φαντασιακό εβραίων, ισλαμιστών, χριστιανών κ.λπ.
Αληχμικά ως προς αυτό δουλεύω ακατάπαυστα ανάμεσα στους ανθρώπους εκεί και ήδη φαίνεται ότι κάτι έχει αρχίσει να γονιμοποιείται, σε μικρή κλίμακα βεβαίως. Είχα βέβαια σα στόχο να μπλοκάρω το μακελειό που λαμβάνει χώρα τώρα.
Βρισκόμαστε στον προθάλαμο ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου, όμως δεν είμαστε στο ξέσπασμά του. Νοιώθω πως ακόμα υπάρχει χωροχρόνος για να παρέμβω μαζικά και να δημιουργήσω την επιθυμητή δημιουργική σύγχυση σαν πρόπλασμα της υπέρβασης.
Αν υπάρξει κάποιο σχόλιο πάνω στο κείμενό μου θ΄απαντήσω λεπτομερέστερα.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Μανώλης Ρασούλης
στιχουργός – συγγραφέας
και truth seeker
Τετάρτη, Αυγούστου 02, 2006
Περί λύσεως
Γειά σας. Εν πρώτοις θα μιλήσω για τη Μέση Ανατολή. Πιστεύω ότι για πρώτη φορά η ανθρωπότητα βρίσκεται στο σημείο μηδέν. Αυτό φαίνεται και από την αμηχανία όλων των πολιτικών δυνάμεων.
Είναι ένας φαύλος κύκλος που διαιωνίζεται και από τις μεγάλες δυνάμεις, αλλά και από την απραξία του λεγόμενου καθημερινού ανθρώπου.
Δεν μπορώ να πω τη λύση που θα αφορά το μέλλον του πλανήτη, αλλά μπορώ να περιγράψω αρκετά στοιχεία μιας μίνι φόρμουλας που διαμόρφωσα ιδίοις όμμασι στη Μέση Ανατολή και που, κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε να μπλοκάρει, προληπτικά, αυτή τη μεγάλη καταστροφή η οποία λαμβάνει χώρα και, ίσως, επεκτείνεται.
Βρισκόμαστε σε ένα σημείο της ανθρώπινης ιστορίας όπου ο πλανήτης χρειάζεται μία μανιφεστοποίηση της πλήρους οντότήτάς του. Αυτός που δεν λαμβάνει υπόψη του το συμφέρον του πλανήτη, είναι παγιδευμένος εξ αντικειμένου και a priori. Όμως, τη λέξη ειρήνη, πρέπει να την ξεψαχνίζουμε καθημερινά, προσπαθώντας να βρούμε το συνολικό παζλ, διότι πιστεύω ότι η ειρήνη δεν είναι το αντίθετο του πολέμου, ούτε, βεβαίως, το ενδιάμεσο δύο πολέμων, αλλά είναι η πεμπτουσία της ζωής, η βαθύτερη αξία και το νόημα της ύπαρξης και, βέβαια, αυτοί που δεν το λαμβάνουν αυτο υπόψη έχουν πέσει σε μια πλήρη αμηχανία, διότι το μυαλό αντικαθρεπτίζει ένα λαβύρινθο που οφείλουμε να ξαναβρούμε το μίτο και την έξοδο.
Αυτά προς το παρόν. Με εκτίμηση,
Μανώλης Ρασούλης
στιχουργός- συγγραφέας
και trouth seeker
Είναι ένας φαύλος κύκλος που διαιωνίζεται και από τις μεγάλες δυνάμεις, αλλά και από την απραξία του λεγόμενου καθημερινού ανθρώπου.
Δεν μπορώ να πω τη λύση που θα αφορά το μέλλον του πλανήτη, αλλά μπορώ να περιγράψω αρκετά στοιχεία μιας μίνι φόρμουλας που διαμόρφωσα ιδίοις όμμασι στη Μέση Ανατολή και που, κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε να μπλοκάρει, προληπτικά, αυτή τη μεγάλη καταστροφή η οποία λαμβάνει χώρα και, ίσως, επεκτείνεται.
Βρισκόμαστε σε ένα σημείο της ανθρώπινης ιστορίας όπου ο πλανήτης χρειάζεται μία μανιφεστοποίηση της πλήρους οντότήτάς του. Αυτός που δεν λαμβάνει υπόψη του το συμφέρον του πλανήτη, είναι παγιδευμένος εξ αντικειμένου και a priori. Όμως, τη λέξη ειρήνη, πρέπει να την ξεψαχνίζουμε καθημερινά, προσπαθώντας να βρούμε το συνολικό παζλ, διότι πιστεύω ότι η ειρήνη δεν είναι το αντίθετο του πολέμου, ούτε, βεβαίως, το ενδιάμεσο δύο πολέμων, αλλά είναι η πεμπτουσία της ζωής, η βαθύτερη αξία και το νόημα της ύπαρξης και, βέβαια, αυτοί που δεν το λαμβάνουν αυτο υπόψη έχουν πέσει σε μια πλήρη αμηχανία, διότι το μυαλό αντικαθρεπτίζει ένα λαβύρινθο που οφείλουμε να ξαναβρούμε το μίτο και την έξοδο.
Αυτά προς το παρόν. Με εκτίμηση,
Μανώλης Ρασούλης
στιχουργός- συγγραφέας
και trouth seeker
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
