Παραθέτω το κάτωθι κείμενο το οποίο έδωσα στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Αγγελιοφόρος» και θα το δημοσιεύσει κατά τα λεγόμενα του διευθυντού της, Νούλη Χατζηδημητρίου, αλλά κομμένο και προσαρμοσμένο στην οικονομία του κασέ, διότι, είπε, είναι αρκετά μεγάλο κι επειδή τέτοια μεγάλα κείμενα δεν τα διαβάζει κανείς. Ίσως υπάρχει κι άλλος λόγος. Θα παραθέσω και «το προσαρμοσμένο», όταν δημοσιευτεί και να κάνουμε τη σύγκριση.
Η γνώμη μου για τις εκλογές;
Ο Γιωργάκης φορτώθηκε την πέτρα του Σίσυφου. Οι νομενκλατούριοι σπρώχναν να πάρουν θώκους. Τώρα θα γίνουν αναστενάρηδες. Ο πολιτικός πολιτισμός και οι επιχειρηματίες μας, φέραν τη χώρα στο γκρεμό και στην ξεφτίλα. Όλες οι προτάσεις που εδόθησαν από τους ρομαντικούς πετάχτηκαν στον κάδο. Τώρα, οι καπάτσοι θα προσπαθήσουν να τα φορτώσουν σ αυτούς τους ρομαντικούς, ιδίως σε μένα. Θα το δεχτώ; Θα το αντέξω; Θα το δούμε. Θα το παρακολουθούμε ρεαλιστικά. Για να σώσουμε ό,τι σώζεται. Για τον πλανήτη ρε γαμώτο.
Παραθέτω, επίσης και τη συνέντευξή μου στον «Αγγελιοφόρο της Κυριακής», δοσμένη στο δημοσιογράφο Γιώργο Μητράκη.
¨Όμως σε προσεχή κείμενα θα επανέλθω στο θέμα ελληνικό τραγούδι και ελληνικό έθνος. Αυτά προς το παρόν γιατί μου παραπονέθηκαν γνωστοί και άγνωστοι ότι γράφω στη χάση και στη φέξη. Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά ομολογώ ότι μαζεύεται μεν το υλικό, αλλά οι δραστηριότητές μου είναι ποικίλες και σκόρπιες, οπότε ανταποκρίνομαι στο ρυθμό της ψυχοβιολογικής μου επικράτειας, διότι αν τις εκβιάσω θα φάω το μπούμεραγκ, και ήδη το σκάφος μπάζει νερά. Κι όπως έλεγε ο φίλος μου Άκης Πάνου, «δεν είμαι από πέτρα, ούτ’ αθάνατος».
Όσο γίνεται είμαι μέσα στα γεγονότα. Δημιουργώ γεγονότα. Ξέρω αρκετά. Είμαι κοντά στις λύσεις. Στη λύση.
Όμως στο χωροχρόνο όλα πληρώνουν το αντίτιμο στη φθορά.
Είναι η πιο σπουδαία και μοιραία στιγμή της ανθρωπότητας. Όταν το συνειδητοποιήσεις ζεις στην απόλυτη ένταση, σε ρυθμό που οι άλλοι δεν κατανοούν. Κι είσαι μόνος. Απόλυτα μόνος. Φορτωμένος όλους. Κι ο ανήφορος είναι και κατήφορος. Ανεβαίνω τον ανήφορο γιατί ο κόσμος πήρε τον κατήφορο. Θα πει κανείς: «Κανείς δεν στο ζήτησε». Έλα ντε…
